SREBRENICA-POTOCARI,

Masovni ukop 11-tog jula u Potocarima, kod Srebrenice.

Slikovni izvjestaj.

Tokom rata na Balkanu, koji je 1992 god. poceo, su u ime Ujedinjenih Nacija Holandske mirovne snage Dutchbat poslane u Srebrenicu, tada proglasna enklavom “safe area’’, sa zadatkom da zastite stanovnistvo.

Srpska vojska je 11-tog jula 1995 pod vodstvom generala Mladića okruzila i zauzela enklavu bez otpora Dutchbata, koji je stanovnistvo predao Srbima. Posljedica toga je ubistvo 8.000-10.000 ljudi.

Svake godine na 11 juli odrzava se ukop stotinu identificiranih zrtava koje su pronadene u masovnim grobnicama, sa kojima je zemlja oko bivse enklave puna.

Za mene kao stanovnik jedne drzave koja nista nije ucinila da sprijeci genocid, je to izludujuca sponzaja. Duboka, duboka sramota.

Ni ja nisam oslobodena: Holandija je i u moje ima bila prisutna u Srebrenici.

Ko to zna, obavezava ga:  ja sam suodgovorna. Ali sta mogu uciniti? Najmanje je da mogu svjedocti o drami mrtvih i prezivjelih...biti tu na groblju kada u Potocarima preko puta nekadasnje baze Dutchbata svake godine na 11 juli desetine hiljada svoje najmilije ukopova, njihove oceve, muzeve, bracu, djecu. Tuga je bezmjerna, tiha i ocajna. Sa sramom objektiv kamere usmjeravam na desavanja koja se cine zatvorena od ostalog svijeta, i sa kojima sam na malo saucesnik. Sta se tu odigrava iz godine u godinu, nakon drame mora biti vidjeno i mora se znati! Slike govore nekad mnogo vise nego rijeci...

Njihova prica, moja prica, prica najveceg genocida u Evropi poslije Drugog svjetskog rata i nakon toga. Sve nas to tice.

“Desilo se pod zastavam Holandije i Ujedinjenih nacija. Mi smo izdati”!

SREBRENICA-POTOCARI (2009) sastoji se iz serije 40 panela sa  fotomontazama.

 Format: 75 x 60 cm. Ekspoziciju, između ostalog Verzetsmuseum Amsterdam, NIOD Amsterdam, Herinneringskamp Westerbork, Noyes Museum of Modern Art, Stockton VS. Prodemos, Den Hag