DE KINDEREN VAN CRAILO,

Portretten van kinderen op de vlucht.

Een gevlucht kind is het verhaal van grote mensen die elkaar naar het leven staan.

Die van deze wereld een onveilige plek maken omwille van politieke belangen, religie, macht, geld en nog veel meer…

Kinderen zijn de grootste slachtoffers, altijd en overal.

Beschadigd voor het leven, hun kinderwereld in stukken, te vroeg volwassen geworden.

Oorlog houdt geen rekening met kinderen…

In een poging om iets van hun ellende te verzachten heb ik me op asielzoekerscentrum Crailo gemeld om er bij de kindjes te zijn in de crèche en in de kinderbibliotheek. Samen spelen, samen lezen, samen tekenen, samen leren dat geweld de norm niet mag zijn…zou je zo oorlog kunnen voorkomen? Een asielzoekerscentrum is een plek waar je wacht, soms onder ziekmakende omstandigheden. Wachten op wat er over je beslist wordt: mag je blijven? Of niet? Of terug naar een land waarvan je weet dat het er niet veilig is? Hoe kan dat: je vlucht toch niet voor niets?

Meestal kan ik niet veel meer doen dan er alleen maar te zijn, bij de kinderen en hun ouders. Dat lijkt weinig, maar voor hen is het veel. Luisteren naar de verhalen over onrecht en geweld. Wát een puinhopen worden er overal aangericht!

Maar soms zijn we samen blij, dan verandert klein geluk in groot geluk. De kinderen zijn zo mooi, verdrietig, gewelddadig en vrolijk: de portretten en de verhalen rollen vanzelf uit mijn handen en mijn hart. Dit zijn de kinderen van Crailo, maar de portretten hadden gemaakt kunnen worden op álle plaatsen waar gevluchte kinderen wonen.

Allemaal op zoek naar iets dat op vrede lijkt!

DE KINDEREN VAN CRAILO (2000):een serie panelen met 22 fotomontages.

Formaat: 75 x 60 cm. Exposities o.a. Verzetsmuseum Amsterdam, Herinneringskamp Westerbork, De Rode Hoed, Amsterdam.